Ga naar hoofdinhoud

De flexibele zonnepanelen, slechts 3 millimeter dik, werken het best op een heuveltje, onder een hoek.© Foto’s 4×4 Electric

Vrijdag 26 mei 2023

Investeer 70.000 euro in een elektrische auto met losse zonnepanelen, en ga 40.000 kilometer rijden door het Afrikaanse continent. Dat is wat de 33-jarige Renske Cox en de 35-jarige Maarten van Pel uit Helvoirt aan het doen zijn. Ze vertrokken november vorig jaar, en zijn halverwege.

Met zo’n 20.000 kilometer achter de rug zit een goed deel van de tocht voor Renske Cox en Maarten van Pel erop. „We zijn aangekomen in Lubango”, vertelt Cox.

„Dat is de laatste stad voor we Namibië in gaan.”

Het idee ontstond tijdens een eerdere reis. „We leefden al duurzaam in Nederland, en reden elektrisch. Maar, na het zien van de droogte in Namibië als gevolg van de opwarming van de aarde wilden we meer doen tegen klimaatverandering. Zo

groeide het idee voor een elektrische reis door Afrika”, zegt Cox.

Fabrikanten

Maarten voegt daaraan toe dat het nog niet zo makkelijk was om de elektrische auto en de zonnepanelen aan te schaffen. „Zo’n grote elektrische reis was nog niet gedaan, en we moesten de fabrikanten overtuigen van de slaagkans van deze

missie. Maar uiteindelijk gingen ze toch akkoord.” Ze hebben zestig zonnepanelen bij zich, waarmee het bij een volle dag zon zo’n zestig procent van de batterijen geladen kan krijgen. Genoeg om een volgende plaats te bereiken.

Deze flexibele panelen zijn een vierkante meter groot, en slechts drie millimeter dik. „Deze gaan per zes stuks in een ladekast achter in de wagen”, legt Cox uit. „Zo konden we de fabrikant overtuigen dat we de kwetsbare panelen tijdens het rijden in goede staat kunnen houden.”

Bij iedere stop haalt het tweetal de panelen voorzichtig uit de lades, om ze uit te leggen over de grond. „Het liefst onder een hoek zodat het beter zonlicht pakt”, zegt Van Pel erbij. Beiden maakten zich in het begin nog wel zorgen over diefstal van de kostbare panelen tijdens het laden. „Maar daar hebben we niets van gemerkt.’’

Vakantie

Slapen doet het paar in een tent op het dak van de wagen, met ontbijt aan een tafeltje bij zonsopkomst. Het zou haast op een fantastische vakantie kunnen lijken.

„Het is een geweldige ervaring”, geeft Cox toe. „Maar er zijn lastige momenten. Je zit dag en nacht op elkaars lip, en dat kan wel eens saai zijn.”

Er was een moment dat het koppel de wanhoop nabij was in Nigeria. „We werden in de bergen overvallen door regen. De weg werd onbegaanbaar en glad. We waren bang dat de auto zou gaan glijden, en dan kan het accupakket beschadigd raken. Als dat gebeurt sta je daar met een elektrisch voertuig waar je niets meer mee kunt.” Zebesloten te wachten tot de regen stopte, en de weg enigszins opdroogde, en zo kwam het toch goed.

Het tweetal krijgt onderweg hulp van de lokale bevolking. „Mensen vinden het interessant. Zo konden we tijdens het regenseizoen in Nigeria niet laden”, vertelt Van Pel. „Een hotelhouder zag er een uitdaging in, en samen hebben we de auto met allerlei kabels aangesloten op de stroom van het hotel, en ging het laden erg goed.”

Datzelfde contact met de bevolking zorgde voor vraagtekens bij hun elektrische

missie. „We komen mensen tegen die een kilometer moeten lopen voor water”, zag Van Pel. „Het is schokkend om kinderen op straat te zien die nauwelijks kleren hebben”, voegt Cox toe. Het greep beiden aan. „Zorgen over het klimaat komen dan over als luxe”, besefte Van Pel. Toch blijven ze de zin zien van hun missie.

„We laten afgelegen dorpen zien hoe zonne-energie stroom kan leveren. Mensen hebben dan opeens een koelkast, en dat maakt al zo’n verschil.”

Back To Top